Na kobiecość i męskość można patrzeć jak na dwie strony medalu, nierozerwalnie związane, dopełniające się, tworzące całość. Być może kobieta i mężczyzna w sensie psychologicznym zostali stworzeni po to, aby nauczyć się od siebie wielowymiarowości istnienia.
Przedstawiam udowodnione różnice między kobietami i mężczyznami za pomocą badań na statystycznej większości kobiet i mężczyzn. Oczywiście jak w każdych badaniach zawsze możliwe są wyjątki, które zostały subiektywnie przeze mnie wybrane.
Uzdolnienia matematyczne - w wieku 5-10 lat lepsze okazują się dziewczęta, jednak w miarę dorastania i w wieku dorosłym zdecydowanie lepsi w tym zakresie okazują się mężczyźni. Wyjątki: Hypatia z Aleksandrii (355/370-415 n.e.), zwana również „męczennicą nauki”, według legendy wynalazca astrolabium (przyrząd służący do wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem) i areometru (urządzenie do mierzenia gęstości cieczy i gazów), w XX wieku uznana przez autorytety naukowe za osobę o najwyższym poziomie IQ w historii ludzkości; Maria Gaetana Agnesi (1718-1799) nazywana „wiedźmą”, autorka pierwszej książki poświęconej rachunkowi różniczkowemu i całkowemu; Ada Lovelace (1815-1852) opisała mechaniczny komputer (maszynę analityczną) Charlesa Babbage’a. Uważana jest za pierwszego programistę do tej maszyny.
Zdolności werbalne - kobiety wcześniej zaczynają mówić i robią to częściej, specjalizując się w tym. Lubią mówić bardziej niż mężczyźni, potrafią wyrażać werbalnie niuanse emocjonalne, szybciej uczą się języków, ale w tym aspekcie różnice są małe, na granicy istotności. Wyjątki: Obrona Sokratesa (399 r. p.n.e.), Abraham Lincoln - Gettysburg Adress z 1863 r., Fidel Castro - Historia mnie uniewinni z 1953 r., Martin Luter King - I have a dream z 1963 r., Jan Paweł II - Przemówienie w Yad Vashem w 2000 r., Steve Jobs - Przemówienie podczas wręczania dyplomów w Stanford University w 2005 r.
Rozwój ruchowy - koordynacja wzrokowo-ruchowa jest zaletą kobiet, natomiast aktywność motoryczna mężczyzn (przewaga fizyczna). Najbardziej różnice w motoryce są widoczne w sporcie.
Zdolności przestrzenne, szczególnie rotacja brył w wyobraźni - lepsze są u mężczyzn, widać to na przykład przy parkowaniu auta tyłem. Ale za to kobiety są mądrzejsze za kierownicą, jeżdżą bezpieczniej, ostrożniej i powodują mniej wypadków. Kobiety charakteryzują się wielozadaniowością, mają większą podzielność uwagi, potrafią prowadzić auto i w tak zwanej wolnej chwili, wykonywać zaległe telefony, słuchać swojej ulubionej muzyki, robić makijaż, nie powodując przy tym zagrożenia ruchu, pomagają im w tym różnego typu gadżety, które lubią używać, np. zestawy głośnomówiące, system bluetooth itp. udogodnienia, których mężczyźni niechętnie używają. Z polskich statystyk z 2011 r., dotyczących płci kierujących pojazdami wynika, że najwięcej wypadków spowodowali mężczyźni (75,7%).
Pamięć dowolna drobnych obiektów - kobiety mają ją lepszą i dlatego łatwiej i szybciej lokalizują konkretne przedmioty wśród wielu różnych obiektów.
Mowa ciała i intuicja - lepsza u kobiet w każdym zakresie. Odczytywanie mimiki, wyrażanie uczuć mową ciała, patrzenie prosto w oczy (poza krajami muzułmańskimi), od dziecka takie aktorskie umiejętności są nagradzane częściej u dziewczynek i dlatego w późniejszym wieku są nadal na bardzo wysokim poziomie. Wyjątek: Ireneusz Krosny (rocznik 1968) przez wielu uważany za największego polskiego aktora w dziedzinie pantomimy komicznej. Absolwent Szkoły Muzycznej I stopnia im. Feliksa Rybickiego w Tychach oraz wydziału teologii KUL. Karierę swoją rozpoczynał w Teatrze Ruchu i Pantomimy Migreska, mając zaledwie 14 lat, największy sukces to przedstawienie „Dzień Ćpuna”, prawdziwa kariera rozpoczęła się w 1992 roku od kiedy założył własny Teatr Jednego Mima. Jest laureatem wielu nagród zarówno krajowych jak i zagranicznych.
Uśmiech - uśmiech kobiet w sytuacjach społecznych bywa często traktowany przez mężczyzn niesłusznie na trzy sposoby, jako: (1) kokieteria, i jest powodem wielu nieporozumień, (2) sygnał uległości lub bierności, (3) oznaka niekompetencji. Bezpieczny społecznie uśmiech u pań w sytuacjach publicznej autoprezentacji to pogodny wyraz twarzy z sympatią raczej w oczach niż widoczną w grymasie ust.
Kobiety są najlepsze w odczytywaniu sygnałów mowy ciała, gdy jednocześnie widzą i słyszą innych ludzi. Umiejętność ta często nazywana jest intuicją lub przeczuciem. Przeczucie to szybkie wnioskowanie bez pośrednictwa kory mózgowej, natomiast z udziałem odpowiedzialnego za emocje układu limbicznego. Grubsze spoiwo między półkulami mózgu, czyli wiązką nerwów, sprawia, że emocje i interpretacje często nakładają się kobietom na fakty i czasem ich przeczucia mogą je prowadzić na manowce, czyli do błędnych wniosków. Mężczyznom zawsze wbijano do głowy stereotyp, że to kobiety mają większą intuicję i trafniejsze przeczucia, że to jest kobieca domena. Mężczyźnie zaś nie wypada jako samcowi afiszować się z takimi przeczuciami, bo wiążą się one z uczuciami, a to przecież może być odebrane jako niemęskie. Mężczyzna ma być „macho” i powinien kierować się rozsądkiem, być twardym, realistycznym a sprawy związane z uczuciami pozostawić kobiecie. Pomaganie - częściej wbrew oczekiwaniom spontanicznie pomagają innym ludziom mężczyźni, być może z pobudek aby się pokazać, być pochwalonym, zaspokoić męską potrzebę podziwu czy zapewnić sobie przewagę w rywalizacji z innymi samcami. Ale dotyczy to w większości sytuacji tzw. nagłych przypadków, jak: wypadki drogowe, osoba leży na ulicy krwawi i krzyczy itp. Kobieta szczególnie kiedy nie jest lekarzem czy pielęgniarką raczej tylko wzywa pomoc, udziela pomocy emocjonalnej nie wymagającej heroizmu i nie angażuje się bezpośrednio w taką akcję ratowniczą. Za to w większości kobiety częściej bezinteresownie pomagają przyjaciołom, są opiekunkami, nauczycielkami i stanowią dominującą grupę osób, którzy są zaangażowani w pomoc udzielaną bez świadków, nie będącą „na świeczniku”, tylko będącą długoterminową „pracą u podstaw”.
Agresja - zabójstwa, pobicia, rozboje to w 90% dzieło mężczyzn w skali całego świata. Jest to zależność ponadkulturowa. Dużą zasługą tego stanu rzeczy jest testosteron, chociaż nie decydującą. W niektórych sytuacja kobiety również stają się bardzo agresywne. Z obserwacji uczniów gimnazjów wynika, że to właśnie młode dziewczyny są bardziej agresywne od chłopców, to one w większości inicjują różne zamieszania czy bullying (prześladowanie z intencją skrzywdzenia drugiej osoby) w stosunku do innych uczniów „nie z tej paczki”. W różnego typu eksperymentach naukowych prowadzonych na osobach dorosłych, u kobiet agresja pojawiała się w przypadku niskiej samooceny i najczęściej wówczas, gdy męski autorytet wydawał stosowne polecenia i do tego tonem nie znoszącym sprzeciwu. Kobiety zapewne w takich sytuacjach były przekonane, że taki autorytet wie lepiej od nich co trzeba robić i ma prawo wydawać rozkazy, bez jakiejkolwiek próby z ich strony kwestionowania tego prawa.
Pozycja zawodowa - w zdecydowanej większości niższa kobiet, wyższa mężczyzn. Widać to w rządzie, parlamencie czy w innych instytucjach gdzie w większości mężczyźni piastują funkcje kierownicze, również na uniwersytetach, gdzie większość profesorów to mężczyźni, szczególnie uwidacznia się ta dysproporcja na uczelniach technicznych. Statystyki wyraźnie wykazują, że kobiety mają wyższy poziom wykształcenia od mężczyzn a pomimo tego zarabiają mniej. Wyższe wykształcenie kobiet nie przekłada się na ich zarobki, właściwie w całej polskiej gospodarce, ale nie tylko, bo problem ten dotyczy całego świata.
Zachowania kierownicze - mężczyźni częściej wyłaniają się w grupie jako spontaniczni liderzy zadaniowi i zdecydowanie częściej bywają mianowani na stanowiska kierownicze. Mężczyźni częściej okazują, kto tu rządzi, stosując przy tym siłę i różnego rodzaju naciski. Z badań wynika, że kobiety są zdecydowanie lepsze jako kierowniczki na stanowiskach o charakterze społecznym, dbające bardziej o dobre relacje między podwładnymi. Kobiety preferują styl zarządzania oparty na delikatnym motywowaniu a nie na przymusie. Kobiety najlepiej sprawdzają się wtedy, gdy nie mają na plecach goniących terminów czy pracy pod presją. Co ciekawe same kobiety pytane o to czy wolą mieć szefa kobietę czy mężczyznę, zdecydowanie wskazują na mężczyznę. Androgeniczne (niezależność, opiekuńczość, agresywność, łagodność, stanowczość, uległość, racjonalność, uczuciowość) kobiety i androgeniczni mężczyźni są najlepszymi szefami, znający zarówno męskie jak i kobiece strategie kierowania ludźmi i odpowiednio do sytuacji stosujący je.
Styl autoprezentacji, sposób porozumiewania się - kobiety są bardziej empatyczne, współczujące i częściej posługują się niedopowiedzeniami, lubią domyślać się intencji ludzi, co jednak może prowadzić do nieporozumień. Mężczyźni skupiają się na faktach i liczbach, konkretnych efektach, ogólnie utożsamiani są z racjonalnością. Zrozumienie krańcowo różnego stylu porozumiewania się pozwala uniknąć wielu niepotrzebnych konfliktów i jest pierwszym krokiem do przejęcia od partnera/partnerki tych cech zachowania się w pracy, które sprzyjają sukcesowi zawodowemu. Kobieta chcąc odnieść sukces w pracy zawodowej, musi opanować męski styl komunikacji (racjonalny), być pewniejsza siebie i rzadziej używać trybu przypuszczającego ale przy tym nie tracąc wdzięku oraz niczego ze swojej kobiecości. Nie jest dobrym wzorem bycia szefem kobietą ale z zachowaniem i postawą typowego mężczyzny. Mężczyzna z kolei, aby skutecznie współpracować z kobietami, powinien nie tylko rozumieć ich odmienność w stylu porozumiewania się, ale uczyć się od kobiet empatii, taktowności, delikatności, spokoju i opanowania, akcentując fakt, że krytyka nie dotyczy osoby, tylko konkretnego czynu, zachowania czy problemu.
Reakcja na stres - kobiety trudniej znoszą długotrwały stres i sytuację niepewności, mobbing, w tym także molestowanie seksualne. Częściej dążą do zakończenia sporów nawet z własną stratą, „przyciśnięci do muru” ulegają presji częściej niż mężczyźni. Mężczyźni za to trudniej znoszą ból, szybciej się wypalają zawodowo czy społecznie oraz statystycznie krócej żyją.
Dominujące nastawienie społeczne - u kobiet nastawienie na emocjonalne więzi i relacje. Kobiety częściej przepraszają tak nawet dla świętego spokoju za coś, co nie jest ich winą. U mężczyzn dominującym nastawieniem jest nakierowanie na sprawstwo, zadania, skuteczność i sukces indywidualny.
Złodzieje czasu - kobiety więcej uwagi poświęcają swojemu wyglądowi niż mężczyźni, którzy na ogół są bardziej zadowoleni ze swojej figury. Panie maja zastrzeżenia do własnej fizyczności, głównie z powodu lansowanego przez media kultu młodości i przerysowanych wzorców zgrabnej sylwetki. Mężczyźni częściej niż kobiety myślą o seksie i własnej sprawności seksualnej. Kobiety są przez mężczyzn traktowane jako potencjalne obiekty erotyczne nieporównywanie częściej, niż odbywa się to w wyobraźni kobiet. Dla kobiet uśmiech kolegi z pracy oznacza najczęściej sympatię lub wyraz uznania dla jej urody, a dla mężczyzny uśmiech koleżanki z pracy to zachęta do zalotów i otwartość do zasobów.
Reakcje na zdradę - kobiety bardziej boli zdrada emocjonalna, mężczyzn zaś zdrada seksualna. Może to być z jednej strony wyjaśnieniem natury biologicznej, potrzeba jest pewności ojcostwa i niechęć w inwestowanie w cudze potomstwo. Kobieta nie chce stracić opiekuna, ponieważ porzuconej jest znacznie trudniej egzystować. Emocjonalna zdrada mężczyzny zwiększa prawdopodobieństwo wycofania zasobów i przerzucenia ich na inny obiekt. Inne to wyjaśnienie natury poznawczej: faceci to zwierzęta, traktują seks bezuczuciowo i po chwili jak już zdobędą to o co zabiegali zapominają, rozglądając się za następną zdobyczą. Zdrada seksualna kobiet jako tych anielskich, subtelnych istot, połączona jest z miłością i ma podwójne znaczenie, bo zdrada jest zarówna seksualna jak i emocjonalna. Dla mężczyzn zdrada seksualna kobiet zazwyczaj oznacza, że zakochały się w innym i odejdą.
Czy kobiety mogą być lepszymi coachami?
Wygląda na to, że tak. "W badaniach ankietowych kobiety częściej określają siebie jako osoby empatyczne, potrafiące odczuwać to, co przeżywają inni, cieszyć się, gdy inni wyrażają radość, i smucić się, gdy inni okazują przygnębienie. (...) Pozwala to wytłumaczyć, dlaczego zarówno kobiety, jak i mężczyźni twierdzą, że przyjacielskie związki z kobietami są dla nich źródłem większego zadowolenia, wsparcia i poczucia bliskości. (...) W sytuacjach gdy szukamy empatii, zrozumienia, możliwości podzielenia się z kimś smutkami i radościami, niezależnie od własnej płci, zwracamy się ku kobietom. (...) Wyższy poziom empatii kobiet można tłumaczyć ich lepiej rozwiniętymi umiejętnościami odczytywania cudzych emocji (Myers D.G. Psychologia społeczna. 2003: 234). Coaching jednak to nie tylko empatia, na powodzenie tego procesu składa się wiele czynników o których już pisałem wcześniej.
Podsumowując, jest wiele różnic pomiędzy kobietą i mężczyzną ale właśnie te różnice tworzą całą wspólnotę i związek kobiety z mężczyzną z którego ma powstać nowe życie. Kobieta i mężczyzna uzupełniają się wzajemnie a dobrym przykładem takiej harmonii związku, chociaż z pogranicza anegdoty jest uzgadnianie w małżeństwie kupna nowego samochodu. Mężczyzna patrzy na wielkość silnika, przyspieszenie, funkcjonalność, dostępu do serwisu, gadżetach, a kobieta wybiera kolor karoserii, tapicerki czy kształt auta. Są pewne różnice ale tak ma być i kochajmy je, że tak właśnie jest.
Literatura
Argyle M. (2002), Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hamer H. (2005), Psychologia społeczna, teoria i praktyka, Warszawa: Wydawnictwo Difin Sp. z o.o.
Myers D.G. (2003), Psychologia społeczna, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Trempała J. (2011), Psychologia rozwoju człowieka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kod QR do tego wpisu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz